Alonso III de Fonseca

Escultura dunha muller espida, de gordura esaxerada, que adopta unha postura de certa torsión. A obra forma parte dunha serie de personaxes iconograficamente característicos da produción de Conde. A excesiva obesidade amósase en toda a súa plástica voluminosidade, acentuándose pola desnudez e as posturas destes personaxes. A Ariadna remite ademais a iconografías prehistóricas vencelladas á fecundidade feminina. 

Retrato de Carlos Fernández-Nóvoa Rodríguez, catedrático de Dereito Mercantil e decano de 1968 a 1971. Asinado no ángulo inferior esquerdo.

No primeiro plano desta obra, transcorre a repousada escena do cura rural lendo mentres pasea, nun marco paisaxístico excepcional que pecha o fondo. Así, tralo párroco vemos un primeiro telón arquitectónico, de murallóns e casas, de definidos volumes xeométricos e tras elas un segundo telón, esta vez de altas montañas, facetadas en planos xeométricos, nos que se expón unha ampla gama cromática de verdes. Asinado no a.i.d. "R. Úbeda"

Asinado a. i. d. Accésit Premio Malvar 1993