Amor sacro, amor profano
Copia da obra mitolóxica de Tiziano: "Amor sacro, amor profano", 1514, que se vincula coas teorías neoplatónicas da época. Represéntase a dúas mulleres ante un fondo paisaxístico, sentadas no bordo dunha fonte, mentres Cupido remove as augas; a muller da esquerda vai vestida e leva nas súas mans unha vasixa de ouro e un ramillete de rosas, a da dereita está espida e porta unha lámpada de aceite prendida. O que pretendía Tiziano no seu cadro é unha reflexión sobre a dobre natureza de Venus, a celeste e a terrena; a celeste nacida directamente de Urano, preséntase espida, mentres que a terrestre, froito dos amores entre Zeus e Hera, vai vestida. Represéntase un terceiro tipo de amor: Amor Ferinus, irracional, manifestado no relevo antigo que decora a fonte no que se ve un cabalo desbocado e unha flaxelación.
