Aplique de bronce

Reinterpretación en clave cubista da tradicional escena xacobea da Traslación do Apóstolo. Fronte a xeométrica e facetada descomposición do espazo, cabe salientar o expresionismo que reserva para a figuración, con rostros de rasgos primitivistas, concibidos algúns como auténticas máscaras, con violentos contrastes de luz e sombra. Asinado no a.i.e.: "Rafael Úbeda"

A concepción da paisaxe de Rafael Úbeda é claramente unha débeda tanto de conceptos cubistas coma da influencia de Cézanne; do primeiro toma a sólida estrutura compositiva, mentres que do segundo toma o concepto de reducir as formas da natureza a figuras básicas de xeometría. Así, o autor preséntanos unha paisaxe dunha vila toledano estruturada en distintas zonas: as árbores e casas do primeiro termo e as montañas do fondo, elementos que quedan reducidos a formas xeométricas triangulares, definidas polo trazo do debuxo. A paisaxe queda, por tanto, reducida a unha recreación de trazos esenciais e esquematizada ao máximo. A paleta cromática é sobria, baseada en gamas de grises, xunto con toques de brancos, ocres, verdes e vermello.

Retrato de Carlos Fernández-Nóvoa Rodríguez, catedrático de Dereito Mercantil e decano de 1968 a 1971. Asinado no ángulo inferior esquerdo.

Aínda que Goyanes caracterízase polo emprego dunha cálida gama cromática, aquí preséntanos un gravado dunha soa tinta. Vinculable coas características do autor é o trazo delicado e fino. Cun debuxo esquemático compón a figura da muller que sitúa en posición horizontal, que contrapón coa sombra que atravesa diagonalmente o fondo, creando un espazo intimista. Asinado no ángulo inferior dereito fóra da prancha "Goianes" e no ángulo inferior esquerdo o número de serie: "55/100"