Arlequín

A paisaxe da súa terra natal convértese nunha fonte de inspiración para Quessada.  Lucenza é representada en diferentes ocasións; trátase da vista que rodea a súa casa. Entre dous castiñeiros, o artista amósanos as terras de prados e campos que se suceden. Chama a atención o colorido, no que se percibe a influencia da luz mediterránea, frecuente nas obras do autor debido ás tempadas que pasou no seu obradoiro de Eivisa. Podemos dicir que aquí Quessada une o concepto dunha luz mediterránea coas cores propias dunha paisaxe galega: os verdes do prado ou as cores avermelladas das árbores. Anteriormente estaba no Parlamento de Galicia e a finais de 1996, por conta da USC e por indicación do artista, trasladouse á USC.

Xaime Quessada aborda neste gravado un tema mitolóxico, un mundo de mitos e lendas no que as ninfas eran cortexadas por faunos en paisaxes oníricas. Nun ambiente bucólico, o artista constrúe unha escena na que un grupo formado por dúas mulleres e un home escoitan a un efebo que toca unha frauta dobre. Tecnicamente o gravado reflexa o virtuosismo do autor co debuxo ao perfilar nitidamente as figuras, recordando a pintura das cerámicas gregas, pero tamén a obra de Picasso, que sería unha constante influencia ao longo da súa carreira. A obra está asinada no revés, no ángulo inferior esquerdo dentro da prancha, e fóra no ángulo dereito. Asinado no a.i.e. "Quessada 1984"

Trátase dunha das obras que realizou Quessada para a Aula Magna da Facultade de Económicas e Empresariais logo dunha viaxe que fixo por América.