Busto de José Enrique Rodó

Manuela Nebel de Herrera

Busto en bronce fundido de don José Enrique Rodó (1872-1917), representado ata o peito e sen brazos, con gravata e o rostro levemente xirado. O busto foi doado xunto coa columna que o sostén, pola Comisión Pro-Acercamiento Intelectual Iberoamericano, nacida do seo da Liga de Damas do Uruguai, por iniciativa de Laura Carreras de Bastos. Probablemente foi remitido a Santiago, xunto co de Rivera, con posterioridade á data da inauguración oficial da Biblioteca América en xullo de 1926. Con dúas placas de metal: unha cos datos do homeaxeado: "José Enrique Rodó/Nació en 1873- +1917"; e outra coa inscrición: "Pro-Acercamiento/Intelectual/Iberoamericano/Comisión Protectora/en la/República O. del Uruguay/de la/Biblioteca "América"/de la/Universidad/de/Santiago de/Compostela". Na placa falta o escudo. Autor: Manuela Nebel de Herrera

Ficha técnica

Número de referencia: IBC0000347

Autoría: Manuela Nebel de Herrera

Título: Busto de José Enrique Rodó

Temas:

Conmemorativo

Técnicas:

Fundición

Dimensións:

Alto: 66,5 cm Longo: 49,5 cm Fondo: 34 cm Alto: 118 cm Longo: 39,5 cm Fondo: 39,5 cm. (Peaña de madeira)

Materiais:

Bronce

Localización: Colexio ou Pazo de Fonseca

Obras relacionadas

Carlos Fernández-Nóvoa Rodríguez

Manuel Aramburu Núñez

Retrato de Carlos Fernández-Nóvoa Rodríguez, catedrático de Dereito Mercantil e decano de 1968 a 1971. Asinado no ángulo inferior esquerdo.

Cura lendo

Rafael Úbeda Piñeiro

No primeiro plano desta obra, transcorre a repousada escena do cura rural lendo mentres pasea, nun marco paisaxístico excepcional que pecha o fondo. Así, tralo párroco vemos un primeiro telón arquitectónico, de murallóns e casas, de definidos volumes xeométricos e tras elas un segundo telón, esta vez de altas montañas, facetadas en planos xeométricos, nos que se expón unha ampla gama cromática de verdes. Asinado no a.i.d. "R. Úbeda"

Espazo un

Mª Covadonga Valdés Aguirre

1993

Asinado a. i. d. Accésit Premio Malvar 1993

Gravado sen título

Antón Goyanes Fernández

1984

Aínda que Goyanes caracterízase polo emprego dunha cálida gama cromática, aquí preséntanos un gravado dunha soa tinta. Vinculable coas características do autor é o trazo delicado e fino. Cun debuxo esquemático compón a figura da muller que sitúa en posición horizontal, que contrapón coa sombra que atravesa diagonalmente o fondo, creando un espazo intimista. Asinado no ángulo inferior dereito fóra da prancha "Goianes" e no ángulo inferior esquerdo o número de serie: "55/100"