Sen título

O material empregado nas obras de Xosé Cid está relacionado coa función que vai ter; a pedra, como este caso, é preferida polo escultor ourensán para as esculturas públicas ou obras de gran tamaño. Sobre unha base cuadrangular, levántase o bloque de granito que Cid vai esculpindo ata darlle a forma que desexa, forma e material que lle confiren o aspecto de solidez e forza á peza ademais de potenciar a expresividade do material, a textura do granito.

Cunha esencial e poética síntese formal e dentro desa liña figurativa de carácter organicista na que adoita expresarse, representa unha muller embarazada. Coa madeira, un dos seus materiais preferidos, xunto co granito, acada destacadas cualidades formais. Suaves curvas e medidas aristas ou pregos; a madeira pulida e cun perfecto acabado, véndose as vetas: importante efecto ao incidir a luz.

Retrato de Carlos Fernández-Nóvoa Rodríguez, catedrático de Dereito Mercantil e decano de 1968 a 1971. Asinado no ángulo inferior esquerdo.

No primeiro plano desta obra, transcorre a repousada escena do cura rural lendo mentres pasea, nun marco paisaxístico excepcional que pecha o fondo. Así, tralo párroco vemos un primeiro telón arquitectónico, de murallóns e casas, de definidos volumes xeométricos e tras elas un segundo telón, esta vez de altas montañas, facetadas en planos xeométricos, nos que se expón unha ampla gama cromática de verdes. Asinado no a.i.d. "R. Úbeda"