Estampa mariña

Carlos Pajares naceu en Madrid en 1945. Foi reitor entre 1984 e 1990. O seu retrato está asinado por Siro, Siro López Lorenzo (1947), humorista gráfico, caricaturista e ensaísta, condicións que, en certo modo, supoñen esta aproximación a Pajares, catedrático de Física Teórica. Sen romper a ortodoxia académica, o personaxe aparece coa indumentaria propia do cargo, posando en pé, coas súas mans xuntas e cunha mirada viva e un tanto riseira, afastándoo da usual severidade coa que se presenta aos reitores. Tras el podemos ver un fondo decorativo que evoca a cadeira presidencial do Paraninfo da Universidade compostelá.

Vista dos tellados dunha cidade, entre eles unha igrexa. Non está asinado. Inscrición na parte inferior do passpartout, practicamente perdida: "Cuzco. Perú. Iglesia Santo Cristo (derecha) e Inquisición (centro)"

Juan Viaño, nacido en San Verísimo de Sergude (Boqueixón, A Coruña) en 1955, foi reitor entre os anos 2014 e 2018. É o pintor Vicente Prego (A Coruña, 1957) quen constrúe este retrato partindo da conxunción de dous espazos: un, interior, e outro, exterior. En primeiro lugar, o retratado preséntase nunha estancia; móstrase de pé, co traxe académico de gala. Terma nas súas mans dun libro: as actas do XXV International Congress of Mathematicians (ICM). No andel que pode verse ao carón, hai, ademais de libros, tres obxectos alusivos, tamén, á ciencia matemática: unha buguina mariña, directamente conectada coa espiral e a sucesión de Fibonacci que, á súa vez, teñen unha íntima relación co número de ouro e a proporción áurea ou proporción divina que define o compás áureo. Ábrese o espazo, cara a outro, exterior, mediante unha xanela pola que se pode ver o Pico Sacro, tal como se contempla desde ese Sergude natal, tan sentido, e tan vivido, polo reitor Viaño.

Nunnha escena case en penumbra, Sucasas presenta un grupo de xente que vai en procesión; as figuras, case todas mulleres agás un neno, visten de negro e apenas se distinguen os rostros dos que discorren en último termo xunto co neno que reciben unha maior iluminación. Son figuras expresionistas nas que o autor segue unha liña que pasaría desde Goya a Laxeiro pasando polo expresionismo xermano. Na marxe inferior dereita vemos un selo que dí: "Schollers Hammer"(69). Asinado no a.i.d. Comprado á Galería Citania en1981.