Lodeiro 3

A peculiar característica que o autor lle confire á figuración na súa obra fixo que se asignase o termo "figuras tipo Lodeiro". Estas -como no caso desta obra- compóñense a base dunha sucesión de planos de gamas cromáticas grises, ondulantes ata crear unha forma cónica. As figuras quedan reducidas a simples siluetas e das que unicamente vemos o rostro, principalmente a mirada expresiva. Neste cadro, Lodeiro non sitúa as figuras diante dunha paisaxe, senón ante un fondo neutro azul, do que parecen sobresaír, recortadas ambas figuras. Asinado no ángulo inferior dereito.

A concepción da paisaxe na obra de Lodeiro é moi significativa ao longo da súa produción. O artista vigués parte de elementos recoñecibles -aquí unha paisaxe no que ao fondo vemos o perfil dunha montaña- para despois simplificalos, reducilos a simples siluetas e formas xeométricas que están moi perto da abstracción. As cores, negras, amarelas, laranxas e violetas, confiren á paisaxe unha apariencia case irreal. Asinado no ángulo inferior esquerdo.

Lodeiro reduce a representación dunha paisaxe natural a formas xeométricas, bandas cromáticas horizontais que preceden a unha montaña, representada mediante unha franxa ondulada negra e máis ancha que aparece lixeiramente perfilada na súa contorna superior por unha delgada liña branca, difuminada, que da paso ao ceo, todo en azul. Son xogos minimalistas de bandas cromáticas, de cores frías e pincelada plana.

Paisaxe marítima no que as formas son xeometrizadas e sintetizadas ao máximo, sendo sometidas a unha ríxida orde. Compón o cadro en dúas metades claramente diferenciables; a superior está articulada a base dun fondo vermello sobre o que se recortan montañas de cor negra. Na parte inferior, a representación do mar mediante bandas azuis paralelas que alternan con outras máis estreitas de cor vermella; no centro aparece un recadro enmarcado en negro co interior de cor amarelo. Asinado no ángulo inferior dereito.