Milagre de San Francisco de Paula
Nun escenario de impoñentes arquitecturas clásicas, a través das que amosa o artista o seu interese pola perspectiva, ten lugar unha das curacións milagrosas do santo de Paula: aproximadamente no centro da composición, o eremita disponse a sandar mediante a fe, pero a través dunhas herbas que sostén na man, ao mozo ferido que está tendido no chan, representado nun forte escorzo, e que é velado pola muller axeonllada ao seu carón. Unha serie de personaxes completan esta escena principal, e neles o artista recréase na plasmación de actitudes xestuais dramáticas, no traballo dos corpos -destacando a morbideza do neno do primeiro plano-, e das roupas, así como en efectistas posicións escorzadas, como a do personaxe que de costas e en primeiro termo leva unha escaleira. Nº inv. T. 799