O Apóstolo Santiago
Pintor de cámara de Filipe III, Rodrigo de Villandrano -do que apenas se coñecen datos da súa vida-, destacou como retratista. Neste caso trátase dunha representación do Apóstolo Santiago, seguindo a iconografía de peregrino: vestido coa túnica -na que se poden ver as cunchas, emblema tradicional dos peregrinos-, un zurrón e un bordón de camiñante. Contra o que é habitual, non leva o sombreiro de peregrino senón que se intúe un nimbo, que aludiría especificamente á súa condición de apóstolo. Tecnicamente Villandrando caracterízase por un estilo minucioso e preciso, que denota a influencia dos artistas da xeración anterior como Pantoja de la Cruz e Sánchez Coello -ambos á súa vez debedores do estilo de Antonio Moro-. Villandrando recolle as preocupacións claroscuristas da súa época -o inicio do tenebrismo-, representando unha escena escura, cun foco de luz exterior que incide no rostro e no aceno das mans, co que parece mostrar unha sensación de sorpresa. Emprega unha paleta cromática reducida ás tonalidades marróns e ocres, habitual na súa produción.
