O preceptor

Escena de xénero na que o autor sitúa a un grupo de figuras, rapazas, sentadas nas escaleiras situadas diante da fachada de Praterías da catedral compostelá. Este é un cadro de ambiente popular no que dá a impresión de que hai unha certa comuñón estética entre o que é a románica portada catedralicia e ese sedente grupo de mulleres. As figuras foron concibidas de forma elemental pero rigorosa. Do cromatismo destacamos o dourado característico do pintor. Respecto da técnica, o cadro está traballado con pinceis e con espátula, resultando unha obra moi texturada nas figuras e nos elementos arquitectónicos; trazo libre, de tipo expresionista. Inscrición no reverso (na parte superior do bastidor e no travesaño) "Portico" Asinado no a.i.d."Vidal Abascal".

Xunto a unha vertente primitiva que bebe da tradición autóctona galaica, Vidal Abascal desenvolve outra vía que atopa as súas raíces no expresionismo de Nolde ou Ensor; así atopámonos dúas figuras, unha de elas de costas e agachada, e a outra de pé, xuntando as mans e xirando a cabeza como se estivese a mirar a outra muller. Son figuras robustas e sólidas que destacan nitidamente sobre o fondo vermello, expresivas; destaca a esaxeración na representación das mans e dos pés. Tecnicamente, Vidal Abascal emprega pinceladas largas e vibrantes, moi empastadas e cheas de luz. Asinado no ángulo superior dereito.

O tema da maternidade é habitual na produción de Vidal Abascal (1908-1994). Neste caso, o grupo componse da nai que, situada de perfil, abraza o seu fillo. A estética primitivista e expresionista característica da arte galega do primeiro terzo do século que os pintores tomaban da escultura románica, retómaa aquí o artista ao amosarnos unha figura de rotundos volumes, estática e sólida, semellando a pesadez do granito, vinculable á estética que Faílde realiza na escultura. O debuxo xoga un papel importante ao perfilar timidamente as figuras contra o fondo. A influencia expresionista está presente no tratamento que lle confire ao rostro da muller ou na técnica, unha pintura empastada e de cores fortes e alegres, que se convertirán nun sinal de identidade do autor. Asinado a. s. e. "Vidal Abascal"

Retrato de Carlos Fernández-Nóvoa Rodríguez, catedrático de Dereito Mercantil e decano de 1968 a 1971. Asinado no ángulo inferior esquerdo.