Parella

Seguindo a técnica habitual do autor, Víctor Casas constrúe unha escena na que o que máis destaca é a liberdade que emprega no uso da cor; son cores sutís e imprecisas, difuminadas coas que crea un efecto de tensión. A escena está composta por dúas figuras, de perfís moi imprecisos e formas esquemáticas, co que case se funden co fondo de tonalidades verdes e avermelladas. O artista xoga tamén co contraste violento das cores das vestimentas das figuras, laranxa e negro. Comprado á galería Citania en 1981. Asinado no a.i.d.

Retrato do catedrático de Dereito Procesal don Carlos de Miguel Alonso, que foi decano no período de 1959-1961

Cristo crucificado, con tres cravos e pano da pureza que anudado na cadeira, cae voante. Destaca como característica Ferreriana, o arco que debuxa a liña do corpo, así como a marcada anatomía do torso ou a dureza ósea das cadeiras. A cabeza lixeiramente ladeada hacia atrás, imprime gran serenidade, a pesar de que representa o momento da expiración.

Representación do ceo coas constelacións