Piedade

Aínda que a obra gráfica de Quessada está fortemente vencellada ao seu compromiso político, aquí encontrámonos cun gravado que ten como protagonista a vila de Betanzos; en concreto, a vista da Ponte Vella -orixinal do século XIII aínda que con remodelacións no século XVI formado por cinco arcos de medio punto- situado por enriba da ría, á beira da cal sucédense as arquitecturas tradicionais da vila. O gravado está feito a base de tonalidades azuis, grisáceas e verdes, e xoga coa técnica para crear a sensación de acuarela, buscando os relfexos na auga. Asinado no ángulo inferior dereito e, debaixo da sinatura, o título da obra. No lado esquerdo o numero de tirada: 41/175.

A temática circense está presente ao longo da obra de Quessada, xa que lle permite unir o seu gusto por pintar cabalos e a referencia á etapa azul de Picasso na que o pintor malagueño traballaba este tema. Nesta obra está presente por un lado a apariencia xeral da mesma, de carácter surrealista e, por outra, dada a violencia cromática e a distribución arbitraria das cores fálanos dunha proximidade aos postulados estéticos do Pop Art ou o Expresionismo. Compón a escena cun grupo principal na que aparece unha figura feminina montada sobre o cabalo, o cal está sendo guiado por unha muller espida. Completan o grupo dous arlequíns; todos eles centran a composición que se completa nun segundo termo cunha paisaxe na que se distinguen as tendas de campaña do circo. Comprado á galería Citania en 1981. Asinado no a.i.d. : "Quesada 69"

Obra recente de Xaime Quessada. Representa a dúas mulleres nun interior, probablemente nunha habitación. O tema recorda aos gravados bucólicos que fixera anos antes para ilustrar a obra de Ramón Cabanillas A rosa de cen follas. As mulleres poden recordar a antigas deusas gregas, unha delas -a do primeiro termo, de perfil- está vestida cunha túnica que se pega á pel translucindo a anatomía. A outra está espida e xira a cabeza come se estivese a mirar fóra da estancia. Quessada emprega aquí unha técnica mixta a base de acuarelas e lápis de cores. Destaca o labor do debuxo co que recorta a silueta dos corpos e a cor que contribúe a dar volume aos corpos. Asinado a. i. d. "Quessada 1994"

Darío Villanueva naceu en Vilalba (Lugo) en 1950. Foi reitor entre os anos 1994 e 2002. Quessada (1937-2007) é o pintor a quen se lle encomendou este retrato no que o retratado aparece sedente coa indumentaria propia de reitor. No seu colo está pousado un enigmático esquío, o que lle outorga a este cadro un certo cariz misterioso; neste caso debe relacionarse coas súas vivencias como reitor, xa que no claustro de San Xerome, polo seu tempo, naquel antigo colexio, podía verse un exemplar desta especie. Da relación do reitor con este pintor dá conta a seguinte dedicatoria: “a mi buen amigo Darío Villanueva- V- 2002”.

A evocación dalgún dos retratos de Francis Bacon parecen suxerir modos a este pintor, tan bo intérprete das máis excelsas voces da arte contemporánea.