Placa dedicada a Narciso Carrero Goyanes

Francisco Asorey

Lápida conmemorativa ao Doutor Narciso Carrero Goyanes. Placa rectangular disposta en sentido vertical; trátase dunha estrutura arquitectónica clásica -un frontis dórico- que enmarca a lenda conmemorativa. Presenta un escudo no lenzo central, e outro na especie de pedestal sobre o que se apoia a columna da dereita, e que faría parello con outro na esquerda, que lle falta. Lenda do lenzo central: "HOMENAJE DE GRATITUD Y ADMIRACION/A LOS MEDICOS QUE DURANTE LA EPIDEMIA GRIPPAL DE 1918/PRESTARON ABNEGADOS SERVICIOS/EN LA CIUDAD COMPOSTELANA/AL DR NARCISO CARRERO GOYANES/FALLECIDO EN EL CUMPLIMIENTO/DE HUMANITARIO/DEBER/EL AYUNTAMIENTO DE SANTIAGO POR/ACUERDO DE 11 DE DICIEMBRE DE 1918". Asinada no ángulo inferior dereito.

Ficha técnica

Número de referencia: IBC0000394

Autoría: Francisco Asorey

Título: Placa dedicada a Narciso Carrero Goyanes

Temas:

Conmemorativo

Data: 1920

Técnicas:

Policromado

Talla

Dimensións:

Alto: 167 cm Ancho: 117 cm

Materiais:

Bronce

Mármore

Localización: Facultade de Medicina

Obras relacionadas

Vítor de Miguel Gil Casares

Francisco Asorey

1932

Gil Casares nace en Santiago (1871-1931) e licéncianse en Medicina en 1893. En 1897 é catedrático de doenzas da infancia e catro anos despois accede á cátedra de Patoloxía e Clínica Médica. Se a comparamos coa que realizara en honor a Carracido no colexio de Fonseca, hai unha certa similitude no xeito en que compón Asorey este vítor a xeito de lápida, nun principio disposto no Hospital Real e actualmente situado na Facultade de Medicina. Neste caso, porén, móstrase en pé e en actitude de falar. Viste o traxe académico e acompáñase dunha epígrafe na que se fai un “fervoroso homenaxe ás súas virtudes”.

Vítor de José Rodríguez Carracido

Francisco Asorey

1924

A Facultade de Farmacia, asentada no seu momento no Colexio de Fonseca, dedicoulle un lugar de honra a José Rodríguez Carracido: o centro do espazo da escaleira que enlaza as súas dúas alturas. Alí disporase un vítor en 1924, realizado por Francisco Asorey. Quen é obxecto del móstrase sedente, nunha gran cadeira de brazos da que vemos o seu alto respaldo e tras el, como sinala Otero Túñez, acubíllao “o perfil da deusa Minerva”.

Disponse unha longa epígrafe na súa parte inferior.

Vítor de Jacobo Gil Villanueva

Francisco Asorey

1923

Jacobo Gil Villanueva naceu e morreu en Compostela (1831-1906). En 1857 é catedrático de Dereito Civil da Universidade de Santiago; tamén será reitor (1890-1891, 1904-1906). O seu vítor é unha obra escultórica na que se suman un retrato, un sucinto encadre e unha epígrafe. Preséntase o personaxe en forma de busto, coa muceta negra, propia do reitor, lucindo a medalla. Polo que se refire ao rostro, parece seguirse unha imaxe súa correspondente a 1905. Apoia o seu brazo esquerdo nun libro cuxo lombo di: DE LOS CENSOS, referíndose ao seu libro “De los censos, según la legislación general de España”. Fíxoo Francisco Asorey en 1923 e está localizado na entrada do Paraninfo.

Roberto Nóvoa Santos

Francisco Asorey

1961

Nóvoa Santos naceu en 1885 e morreu en 1933. Licenciouse en Medicina na Universidade de Santiago de Compostela en 1907. Foi profesor desta Universidade desde 1911 e accedeu á Cátedra de Patoloxía da Universidade de Madrid en 1928. Conta cunha homenaxe moi especial dentro da Facultade de Medicina, xa que preside na actualidade o seu vestíbulo e escaleira principal.