San Xoán Bautista

Benito Silveira

Nesta escultura, o autor (Benito Silveira. San Xoán de Cabaleiros ? - Santiago, ca 1800) mostra a iconografía habitual de San Xoán Bautista: de pé, apoiado cunha prenda de pel de camelo cinguida cun cinturón de coiro, que deixa ver o seu torso espido. Aparece apoiado sobre o tronco dunha árbore, do que sae unha rama na que se apoia un libro que serve de peana ao año, atributo habitual que acompaña ao santo, ao cal dirixe a súa mirada e agarima cunha man, dando a sensación de que establecen un diálogo entrambos. Nesta obra de excepcónal calidade técnica, o artista demostra gran habelenza e coñecemento técnico no tratamento da policromía e da talla do cabelo e da pel, así coma polo tratamento naturalista das faccións. Procedente da Igrexa da Compañía, pasou a propiedade da Universidade pola Pragmática de Carlos III

Ficha técnica

Número de referencia: IBC0000016

Autoría: Benito Silveira

Título: San Xoán Bautista

Temas:

Iconografía de santos

San Xoán Bautista

Data: 1735

Técnicas:

Policromado

Talla

Dimensións:

Alto: 140 cm Ancho: 74 cm Profundidade: 53 cm

Materiais:

Madeira

Localización: Igrexa da Universidade ou da Compañía

Obras relacionadas

Carlos de Miguel Alonso

Manuel Aramburu Núñez

Retrato do catedrático de Dereito Procesal don Carlos de Miguel Alonso, que foi decano no período de 1959-1961

Crucifixo da agonía

José Ferreiro

1804

Cristo crucificado, con tres cravos e pano da pureza que anudado na cadeira, cae voante. Destaca como característica Ferreriana, o arco que debuxa a liña do corpo, así como a marcada anatomía do torso ou a dureza ósea das cadeiras. A cabeza lixeiramente ladeada hacia atrás, imprime gran serenidade, a pesar de que representa o momento da expiración.

Esfera celeste

Delamarche. París

1818

Representación do ceo coas constelacións

Gravado abstracto

Leopoldo Nóvoa García

Dentro da non figuración, constante na produción de Nóvoa, insinúa formas xeométricas a través de relevos, como o rectángulo que emerxe do fondo, ou cores, como o triángulo negro, illado na superficie branquecina do cadro. Completa a composición con liñas e fendas. Asinado no a.i.d.: "Novoa 55/100"