Santo Antonio de Padua

Atribuido a Pedro Taboada (entallador)

Santo Antonio como mozo franciscano, imberbe, co hábito e tonsura monacal, sostén o neno Xesús que, espido e cos brazos en alto, se ergue apoiándose no saial do santo. Establécese así entrambos personaxes unha relación próxima e amable, que tenta subliñarse a través do xiro do corpo de Santo Antonio. Estilisticamente cabe salientar a dozura e o tratamento refinado que se aplica á escena, a través do alongamento do canon, os difuminados rasgos faciais, e un perfil das arestas dos pregos lixeiramente redondeado. Esta peza formaba parte do retablo barroco que foi substituído cara 1880 por outro de liñas neoclásicas. A peza pertencía á Compañía de Xesús e pola Pragmática de Carlos III pasou a ser propiedade da Universidade.

Ficha técnica

Número de referencia: IBC0000056

Autoría: Atribuido a Pedro Taboada (entallador)

Título: Santo Antonio de Padua

Temas:

Iconografía de santos

Santo Antonio de Padua

Data: 1635

Técnicas:

Policromado

Talla

Dimensións:

Alto: 1´72 cm Ancho: 55 cm Profundidad: 45 cm

Materiais:

Madeira

Localización: Igrexa da Universidade ou da Compañía

Obras relacionadas

Carlos de Miguel Alonso

Manuel Aramburu Núñez

Retrato do catedrático de Dereito Procesal don Carlos de Miguel Alonso, que foi decano no período de 1959-1961

Crucifixo da agonía

José Ferreiro

1804

Cristo crucificado, con tres cravos e pano da pureza que anudado na cadeira, cae voante. Destaca como característica Ferreriana, o arco que debuxa a liña do corpo, así como a marcada anatomía do torso ou a dureza ósea das cadeiras. A cabeza lixeiramente ladeada hacia atrás, imprime gran serenidade, a pesar de que representa o momento da expiración.

Esfera celeste

Delamarche. París

1818

Representación do ceo coas constelacións

Gravado abstracto

Leopoldo Nóvoa García

Dentro da non figuración, constante na produción de Nóvoa, insinúa formas xeométricas a través de relevos, como o rectángulo que emerxe do fondo, ou cores, como o triángulo negro, illado na superficie branquecina do cadro. Completa a composición con liñas e fendas. Asinado no a.i.d.: "Novoa 55/100"