Sen título

Dentro da produción escultórica de Buciños destaca a obra figurativa, na que deixa ver o seu selo persoal caracterizado pola calidade que lle da ao bronce, cunha pátina que lle confire ese aspecto verdoso. Buciños traballa el mesmo o material, fúndeo mediante o modelado en ceras e anula o molde en escaiola, que lle serve para conseguir unha textura peculiar rugosa e con granulados, incorporando ademais o baleiro á súa obra. Está presente tamén o gusto polas formas curvas; Buciños moldea un corpo con suaves ondulacións nas que as roupaxes péganse recordando a técnica grega dos panos mollados. Xoga tamén co contraste entre materiais, o contraste entre a lixeireza do bronce da figura coas cavidades características e a solidez do granito na base sobre a que se apoia o home.

Sobre unha discreta base cuadrangular de granito, érguese a estilizada figura feminina, inspirada na estatuaria clásica e concibida nun xogo entre masa, no perfil frontal, e oco, ás costas; encaixándose nela o macizo cántaro de granito que sostén co seu brazo esquerdo. Sinatura e data gravadas no lateral esquerdo: "BUCIÑOS 89".

Retrato do catedrático de Dereito Procesal don Carlos de Miguel Alonso, que foi decano no período de 1959-1961

Cristo crucificado, con tres cravos e pano da pureza que anudado na cadeira, cae voante. Destaca como característica Ferreriana, o arco que debuxa a liña do corpo, así como a marcada anatomía do torso ou a dureza ósea das cadeiras. A cabeza lixeiramente ladeada hacia atrás, imprime gran serenidade, a pesar de que representa o momento da expiración.