Sen título

Dentro da produción escultórica de Buciños destaca a obra figurativa, na que deixa ver o seu selo persoal caracterizado pola calidade que lle da ao bronce, cunha pátina que lle confire ese aspecto verdoso. Buciños traballa el mesmo o material, fúndeo mediante o modelado en ceras e anula o molde en escaiola, que lle serve para conseguir unha textura peculiar rugosa e con granulados, incorporando ademais o baleiro á súa obra. Está presente tamén o gusto polas formas curvas; Buciños moldea un corpo con suaves ondulacións nas que as roupaxes péganse recordando a técnica grega dos panos mollados. Xoga tamén co contraste entre materiais, o contraste entre a lixeireza do bronce da figura coas cavidades características e a solidez do granito na base sobre a que se apoia o home.

Sobre unha discreta base cuadrangular de granito, érguese a estilizada figura feminina, inspirada na estatuaria clásica e concibida nun xogo entre masa, no perfil frontal, e oco, ás costas; encaixándose nela o macizo cántaro de granito que sostén co seu brazo esquerdo. Sinatura e data gravadas no lateral esquerdo: "BUCIÑOS 89".

Retrato de Carlos Fernández-Nóvoa Rodríguez, catedrático de Dereito Mercantil e decano de 1968 a 1971. Asinado no ángulo inferior esquerdo.

No primeiro plano desta obra, transcorre a repousada escena do cura rural lendo mentres pasea, nun marco paisaxístico excepcional que pecha o fondo. Así, tralo párroco vemos un primeiro telón arquitectónico, de murallóns e casas, de definidos volumes xeométricos e tras elas un segundo telón, esta vez de altas montañas, facetadas en planos xeométricos, nos que se expón unha ampla gama cromática de verdes. Asinado no a.i.d. "R. Úbeda"