Vítor de Aureliano Linares Rivas

Autoría descoñecida

Vítor heráldico sobre táboa. Destaca a sinxeleza do mesmo e o fondo escuro e neutro sobre o que se sitúan tanto o escudo coma a inscrición. A única referencia ao homenaxeado faise a través do escudo da USC que centra a composición, en referencia a que Linares Rivas foi alumno da mesma. O escudo remátase coa coroa real e adórnase con motivos decorativos vexetais, destacando as flores de lis a ambos lados do mesmo. Na parte inferior da táboa aparece a inscrición que o identifica: "AL EXCMO. Sor. D. AURELIANO LINARES RIVAS, NATURAL DE ESTA CIUDAD, ALUMNO Y LICENCIADO EN LA FACULTAD DE DERECHO EN ESTA UNIVERSIDAD DIPUTADO A CORES EN VARIAS LEGISLATURAS, VICE-PRESIDENTE DEL CONGRESO FISCAL DEL TRIBUNAL SUPREMO DE JUSTICIA EN 1881 Y MINISTRO DE GRACIA Y JUSTICIA EN 1883".

Ficha técnica

Número de referencia: IBC0000460

Autoría: Autoría descoñecida

Título: Vítor de Aureliano Linares Rivas

Temas:

Conmemorativo

Técnicas:

Temple

Dimensións:

Alto: 155,5 cm Ancho: 117 cm

Materiais:

Táboa

Localización: Facultade de Dereito

Obras relacionadas

Facultade de Química. Portada

José Ferreiro

1803

A Facultade de Ciencias (agora de Química) levántase na chamada “Residencia”. Encoméndaselle a Jenaro de la Fuente (1961). En certo modo, o arquitecto presenta esta portada evocando a do edificio da Universidade, do que proviña o grupo presidido por Minerva, hoxe aquí situado tras ser retirado do seu lugar orixinal e pasar por diferentes espazos. Ten en conta tamén o estilo ao que responde en xeral a urbanización da “Residencia”, tan vinculada á súa persoa. Foi José Ferreiro quen, seguindo o disposto pola Xunta de Obras da Universidade, levou a cabo este grupo escultórico (1803).

Carlos de Miguel Alonso

Manuel Aramburu Núñez

Retrato do catedrático de Dereito Procesal don Carlos de Miguel Alonso, que foi decano no período de 1959-1961

Gravado abstracto

Leopoldo Nóvoa García

Dentro da non figuración, constante na produción de Nóvoa, insinúa formas xeométricas a través de relevos, como o rectángulo que emerxe do fondo, ou cores, como o triángulo negro, illado na superficie branquecina do cadro. Completa a composición con liñas e fendas. Asinado no a.i.d.: "Novoa 55/100"

Esfera celeste

Delamarche. París

1818

Representación do ceo coas constelacións