Vítor de José López Crespo

Autoría desconocida

Vítor de carácter heráldico dedicado a Xosé López Crespo. Componse polo escudo de armas, que centra a composición, no que vemos as referencias á cidade de Santiago: Fonseca coas cinco estrelas, a arqueta sobre nubes rematada por unha estrela do Apóstolo, a barca coa cruz de Santiago acompañada por dúas cunchas e, no centro, as armas de Galicia: o cáliz coas sete estrelas. O escudo coróase por unha cruz no centro e, nos laterais, a mitra e o báculo obispal e, na parte superior o capelo cardenalicio cos cordóns rematados en seis borlas. Na parte inferior, dous mascaróns decorativos suxeitan unha grilanda de loureiro. Acompáñase da seguinte inscrición que identifica o homenaxeado: "AL YLMO Sr. Dn. JOSE LOPEZ CRESPO, DEL GRMIO Y CLAUSTRO DE ESTA UNIVERSIDAD, CATEDRÁTICO DE FILOSOFÍA DE LA MISMA, RECTOR DEL SEMINARIO CONCILIAR. CANÓNIGO LECTORAL Y DIGNIDAD DE CHANTRE DE LA S.A.M. IGLESIA DE SANTIAGO, OBISPO DE SANTANDER EN EL AÑO DE 1859. &&".

Ficha técnica

Número de referencia: IBC0000458

Autoría: Autoría desconocida

Título: Vítor de José López Crespo

Temas:

Conmemorativo

Técnicas:

Temple

Dimensións:

Alto: 144 cm Ancho: 103,5 cm

Materiais:

Madeira

Localización: Facultade de Dereito

Obras relacionadas

Facultade de Química. Portada

José Ferreiro

1803

A Facultade de Ciencias (agora de Química) levántase na chamada “Residencia”. Encoméndaselle a Jenaro de la Fuente (1961). En certo modo, o arquitecto presenta esta portada evocando a do edificio da Universidade, do que proviña o grupo presidido por Minerva, hoxe aquí situado tras ser retirado do seu lugar orixinal e pasar por diferentes espazos. Ten en conta tamén o estilo ao que responde en xeral a urbanización da “Residencia”, tan vinculada á súa persoa. Foi José Ferreiro quen, seguindo o disposto pola Xunta de Obras da Universidade, levou a cabo este grupo escultórico (1803).

Carlos de Miguel Alonso

Manuel Aramburu Núñez

Retrato do catedrático de Dereito Procesal don Carlos de Miguel Alonso, que foi decano no período de 1959-1961

Gravado abstracto

Leopoldo Nóvoa García

Dentro da non figuración, constante na produción de Nóvoa, insinúa formas xeométricas a través de relevos, como o rectángulo que emerxe do fondo, ou cores, como o triángulo negro, illado na superficie branquecina do cadro. Completa a composición con liñas e fendas. Asinado no a.i.d.: "Novoa 55/100"

Esfera celeste

Delamarche. París

1818

Representación do ceo coas constelacións