Ir o contido principal
Museo virtual Universidade
de Santiago
de Compostela
  • gl
  • es
Inicio Inicio

Inicio

Presentación

Coleccións

  • Contemporánea
    Espazos
    Retratos
    Vítores

Itinerarios

  • Gabinete de Curiosidades
    Minerva Compostelá
    Reitores

O meu museo

Localización

Explora

Política de privacidade
  • AlfabéticoCronolóxico
Etiqueta Pintura (5)
Finisterrae
Finis Terrae
Xurxo Martiño
1993

José Manuel García Iglesias / Silvia Hermida Sánchez

Xurxo Martiño, un artista conceptual pertencente á nova xeración de pintores composteláns que na década dos noventa se decantou por pintar paisaxes urbanas e faros a través dunha pintura matérica, resaltada con diferentes escalas de cor, pigmentos e texturas. Con esta técnica, e grazas á utilización dunha gama cromática que oscilou entre os brancos, os azuis e os negros, o pintor conseguiu producir grandes efectos de luz e sombra.

1993
juan casares
Juan Casares Long
Rafael Romero Masiá
2014

Este retrato realízase ao concluír o mandato de Juan José Casares Long como reitor entre os anos 2010 e 2014. Nacido na Coruña en 1950, estudou a Licenciatura de Química en Santiago e doutorouse na Autónoma de Barcelona en Enxeñaría Química. A súa primeira cátedra obtena na Universidade de Sevilla (1988) e, desde alí, trasládase á de Cantabria. Desde o ano 2001 imparte docencia a tempo completo na Universidade compostelá.

É Rafael Romero Masiá, pintor compostelán nado en 1952, quen leva a cabo este retrato. As insignias da Universidade compostelá aparecen a carón da figura do reitor, logrando o artista fixar unha imaxe realista del. Porta o bastón reitoral como atributo identificador das responsabilidades exercidas.

2014
lucenza
Lucenza 1992
Xaime Quessada
1980

A paisaxe da súa terra natal convértese nunha fonte de inspiración para Quessada.  Lucenza é representada en diferentes ocasións; trátase da vista que rodea a súa casa. Entre dous castiñeiros, o artista amósanos as terras de prados e campos que se suceden. Chama a atención o colorido, no que se percibe a influencia da luz mediterránea, frecuente nas obras do autor debido ás tempadas que pasou no seu obradoiro de Eivisa. Podemos dicir que aquí Quessada une o concepto dunha luz mediterránea coas cores propias dunha paisaxe galega: os verdes do prado ou as cores avermelladas das árbores. Anteriormente estaba no Parlamento de Galicia e a finais de 1996, por conta da USC e por indicación do artista, trasladouse á USC.

1980
O Paraninfo. A Poesía, a Música e a Pintura
O Paraninfo: a Poesía, a Música e a Pintura
José María Fenollera
1906

O teito do Paraninfo presenta tres representacións relacionados con Fenollera. A máis afastada da presidencia titúlase a Poesía, a Música e a Pintura. Na súa parte supostamente máis baixa do ceo desenvólvese unha representación das Artes -a escultura e a pintura-. Tamén, e nunha posición intermedia, móstrasenos, pensativa, unha representación da Poesía. Na parte supostamente máis elevada represéntase a Música a través dunha arpista.

A selección desta temática ben pode contar con fontes propias da masonería. Tanto a representación da Música como a da Poesía e a Pintura aparecen coas súas cabezas cubertas con coroas de loureiro, atributo de Apolo, do poeta, da virtude, da sabenza personificada e tamén das Artes Liberais.

1906
requiemtome
Réquiem
Xosé Miguel Tomé
1987

Nesta gran pintura mural, Tomé desenvolve un friso de figuras anónimas, apenas bosquexadas. Baixo unha linguaxe neoexpresionista, tan característica non só nas obras do autor, senón tamén propia da arte da década dos 80, é a que a Tomé lle serve para crear unha obra na que impera unha sensación de inquedanza e angustia. Apenas hay concesión á anécdota; os protagonistas únicamente son as figuras -de rotundos volumes perfilados de trazos negros- e a cor, a pincelada enérxica e expresiva que emprega.

Antes de realizar este mural, a obra de Tomé discorreu desde unha neofiguración expresionista (1971-1979), ao preciosismo e, a partir de aquí, ata o que se denominou unha “abstracción redonda” (1979-1992). É aquí, por 1987, onde cabe encadrar ese mural, pintado sobre lenzo, disposto diante da entrada da aula B da Facultade de Económicas e Empresariais da USC. O pintor parece reflectir nas súas formas, evocadoras do humano e amazocadas no espazo, unha reflexión plástica sobre o que é o sufrimento humano; nunha posición ideolóxica que na pintura ten páxinas brillantes no Goya da Quinta del Sordo e, por suposto, no Picasso creador do Guernica. Tamén aquí, na obra de Tomé, parece palparse a dor e a derrota que abate ao xénero.

1987