Representa a un tolo, de pé, con singulares condecoracións e con peculiares atributos. Nunha man sostén unha rá e na outra porta un estandarte no que leva escrito: "O NARANXO/ Rey do/ mundo/LAXEIRO/70". Inscrición do autor no reverso: "Tolo/O "naranxo"/Sin Termi-/nar/LAXEIRO/Nº 7/ 21-4-69". Comprado á Galería Citania en 1981.

Figura dun inca de medio corpo, con toucado e vestido típico desta cultura. Tinta maxenta. Número da tirada: 42/100. Enmarcado con cristal. Inscrición a lápis no a.i.e.: "42/100 Actor representando a un Inca" e asinado no a.i.d.: "Seoane"

Un afiador coa súa roda en actitude de afiar un coitelo. A figura do home concíbese nunha contundente compacidade, e cunha certa tendencia ao bloque pechado, pulida e redondeada nas súas formas a causa da súa disposición curvada pola actividade que desempeña. Sinatura gravada na base: "X. Piñeiro"

Figura que representa un anxo de maneira moi esquemática. Tintas azul e ocre. Número da tirada: 33/100. Enmarcado con cristal. Inscrición a lápis no a.i.e.: "33/100 Ángel oro y azul" e asinado no a.i.d.: "Seoane"

En ocasións encontrámolo citado como "Caras". Individualización dun fragmento -o do ángulo superior dereito- do Mural das Burgas de Ourense (bronce, 1984), mediante a reutilización do mesmo molde. Trátese, así, dun relevo cos bosquexo de dous rostros femininos que emerxen parcialmente da materia, dunha maneira sutil, onde só o nariz e os beizos son representados formalmente. A esta obra confírelle unha delicadeza clasicista. O resto do conxunto fórmase coa materia, traballada a través de grumos e incisións coa intención de xogar coas texturas. A curvatura da prancha acompaña a sensación de ingravidez dos seus volumes. A preocupación volumétrica e o tratamento exquisito das texturas da materia son dúas constantes indisociadas nas pezas de Acisclo, sempre a medio camiño entre a figuración e a abstracción organicista, entre o clasicismo helénico e a modernidade. Tarxeta no reverso con datos identificativos (Acisclo, As Xémeas, 1988, dimensións, USC). A peza foi adquirida ao artista o 30 de maio de 1990 pola cantidade de 350.000 pesetas.

Na década dos 70 prodúcese o contacto profesional entre Luís Seoane e Mª Elena Montero. Por eses anos o artista galego realiza unha serie de cartóns para a Galería El Sol de Buenos Aires; á súa volta encargará a Mª Elena Montero que os execute a partir dos cartóns, seguindo un método cifrado no que cada número equivalía a unha cor, a unha lá previamente seleccionada, de aí que o tapiz conserve as composicións características de Seoane de cores vivas e planas. Traballa aquí basicamente con dúas tonalidades de laranxas e o negro dos trazos liñais, que se converten en elementos meramente indicativos dos rasgos faciais e das anatomías. As figuras responden ao seu gusto polas formas vigorosas e redondeadas. Asinado no a.i.e. "Seoane" e no a.i.d. : E.M. No reverso ten cosida unha tarxeta de tea onde aparecen os seguintes datos: Autor: Luis Seoane Título: "Campesiños" Dimensións: 2 x 1,20 cm. Nº 2/7 Tecido por Mª Elena Montero; taller: Pza. España, nº 7, 5º, Sada, A Coruña. Data: 1979 e a sinatura de autenticidade de Mª Elena Montero.

A temática circense está presente ao longo da obra de Quessada, xa que lle permite unir o seu gusto por pintar cabalos e a referencia á etapa azul de Picasso na que o pintor malagueño traballaba este tema. Nesta obra está presente por un lado a apariencia xeral da mesma, de carácter surrealista e, por outra, dada a violencia cromática e a distribución arbitraria das cores fálanos dunha proximidade aos postulados estéticos do Pop Art ou o Expresionismo. Compón a escena cun grupo principal na que aparece unha figura feminina montada sobre o cabalo, o cal está sendo guiado por unha muller espida. Completan o grupo dous arlequíns; todos eles centran a composición que se completa nun segundo termo cunha paisaxe na que se distinguen as tendas de campaña do circo. Comprado á galería Citania en 1981. Asinado no a.i.d. : "Quesada 69"

Liñas e planos de cor, que constitúen formas orgánicas, a algunha referencia xeométrica, nunha composición dominada polo ritmo desas formas, un ritmo neste caso, centrípeto. Paleta sobria, de ocres, grises e negro, como cores predominantes. Sinatura e data no a.i.d.: "Huete 71". Comprada á galería Citania en 1981.

Esta obra deste artista ourensán está dentro da figuración e da abstracción; é figurativa porque baixo unha aparente contorna caótica, intúese unha forma que podería recordar a da un animal. Sen embargo, a pincelada caótica, a contorna indefinida dan á obra unha apariencia máis abstracta. É característica do pintor o colocar unha figura a soas nun lugar, unha imaxe difusa de cores escuras que denota unha contención que se contrapón co carácter visceral e temperamental da súa pintura. Enmarcado con cristal. Asinado no a.i.e.: "21-1-82/ Alexandro"

Tenra visión dunha escena enmarcada no mundo rural ou campesiño, na que unha cría, un tenreiro, estase a amantar da nai, a vaca; unha experiencia con asombro contemplada polos nenos, significados polas súas cabezas no ángulo superior dereito. A sinuosidade das formas, enmarcadas polo trazo groso e sintético, reflicten ese inxenuismo característico do artista; a gama cromática céntrase nos verdes e sobre todo nos azuis, con toques de amarelo e vermello, acentuando a través dela e pola disposición da figuración a sensación de lembranza idílica. Asinado no a.i.d.: "Vidal Souto"

Mural de madeira vermella tintada, composto por varias pezas ensambladas e suxeitas a un soporte (un contrachapado de aglomerado). Reflexa un episodio vivido polo artista na sevillana rúa de San Luís. Sobre o fondo negro, os corpos estenden os brazos, axítanse en accións de gran movemento e forza como querendo sobresaír. Co seu característico tratamento de texturas e tons e cunha linguaxe figurativa de gran expresividade, Leiro plasma, máis ca un feito, un impacto emocional. A expresividade e a tensión móstranse a través do rudo tratamento material, nas desproporcións dos corpos e na desmesura formal, na distorsión e na policromía que, como elemento consubstancial da peza, resalta os significados. Leiro traslada ao tridimensional o desgarro figurativo das vangardas internacionais dos oitenta. Foi adquirido ao artista en 1990.

Unha das moitas representacións que realizou Virxilio sobre a muller. Asinado no a.i.e. "vfc." Inscrición no reverso : "Maternidad" Virxilio Fernández / O Cumial

Sobre unha discreta base cuadrangular de granito, érguese a estilizada figura feminina, inspirada na estatuaria clásica e concibida nun xogo entre masa, no perfil frontal, e oco, ás costas; encaixándose nela o macizo cántaro de granito que sostén co seu brazo esquerdo. Sinatura e data gravadas no lateral esquerdo: "BUCIÑOS 89".

Dentro da produción artística de Souto, as obras de temática relixiosa son escasas. Neste caso, estamos diante dunha Natividade; o grupo principal -composto por Xosé, a Virxe María e o Neno-, centra a composición, situando na esquerda desta escena a mula e o boi. É característica a técnica de Souto: unha pincelada curta, rápida, e vibrante, coa que superpón as distintas cores. A exhuberancia cromática constitúe un selo do autor: traballa neste cadro cunha base de ocres e verdosos aos que engade azuis, vermellos, brancos ou amarelos, xunto co negro que lle serve para delimitar os perfís das figuras. Asinado no a.i.e.: "Souto". Foi mercada á Galería Citania en 1981. Pegatina no reverso: Macarrón, Madrid.

Unha moza sentada a unha mesa, contempla o creador, ataviado coma un deus da mitoloxía grega, como a imaxe do Deus-Arquitecto, que está a construír unha peza a base de formas xeométricas básicas. Características da obra de Xosé Luis de Dios é o gusto por encher a superficie pictórica de figuras e obxectos sen deixar ningún espazo baleiro; este aparente caos dos obxectos contraponse coa organización xeométrica na composición. Inscrición en latín na parte inferior cara o centro: "QUOD NIHIL SCITVR", ("Que nada se sabe"), título de la obra del médico y filósofo renacentista Francisco Sánches". Sinatura e data no a.i.d. Inscricións no reverso: "José Luis de Dios/ [ilexible] 86/MOIHTHE"

Representa unha orquestra de cámara, composta por tres músicos, en pleno concerto. As figuras dos tres músicos enchen todo o primeiro termo, case encaixados no espazo que os rodea, caracterizado polas dislocadas perspectivas -o piano, a mesa- e a compactidade ambiental. Nesa somera descrición do interior, o artista destaca, no mesmo plano que a figuración, un vaso con flores -calas- enriba dunha mesa, sendo este un dos motivos máis recorridos na produción de Barreiro, precisamente xunto ao tema dos músicos. É unha boa mostra da expresiva e exultante linguaxe plástica do autor, cun colorido vibrante, aplicado en trazos grosos e mesmo a manchas, cunha pincelada solta e xestual que se combina co vigoroso debuxo que en trazo negro perfila as formas. Asinado no a.i.e. : "Barreiro 89" No reverso aparece escrito polo autor: "Orquesta de cámara/Barreiro/Vigo/30-Mayo--89" No reverso unha ficha da "I Mostra Unión Fenosa" cos seguintes datos: Autor: José Barreiro Gómez, os datos persoais , o título, técnica e a valoración do seguro (950.000 pesetas)

Na década dos 70 prodúcese o contacto profesional entre Luís Seoane e Mª Elena Montero. Por eses anos o artista galego realiza unha serie de cartóns para a Galería El Sol de Buenos Aires; á súa volta encargará a Mª Elena Montero que os execute a partir dos cartóns, seguindo un método cifrado no que cada número equivalía a aunha cor, a unha lá previamente seleccionada, de aí que o tapiz conserve as composicións características de Seoane de cores vivas e planas. Aquí represéntase unha escena dun coñecido episodio da historia de Galicia, encadrado dentro das loitas nobiliares do século XV, no que Pedro Madruga, a cabalo e con armadura, leva preso a Diego de Muros, bispo de Tui, que é trasladado nun carro tirado por vacas. O tapíz foi realizado por Mª Elena Montero dun deseño de Luís Seoane. Asinado no a.i.e. : "Seoane" e no a.i.d. : E.M. No reverso ten cosida unha tarxeta de tea onde aparecen os seguintes datos: Autor: Luis Seoane Título: "Pedro Madruga e o bispo de Tui" Dimensións: 2 x 1,20 cm. Nº 6 Tecido por Mª Elena Montero; taller: Pza. España, nº 7, 5º, Sada, A Coruña. Data: 1979 e a sinatura de autenticidade de Mª Elena Montero

Obra concibida como un trompe-l'oeil ou xogo visual de tridimensionalidade e bidimensionalidade. Quintana Martelo reactualiza o concepto de bodegón introducindo na obra obxectos -neste caso catro pezas rectangulares na que inscribe nunha delas un retrato masculino- que dan tridimensionalidade á mesma e que se superpoñen ante un lenzo en tonalidades brancas nas que poden verse as pegadas da pincelada. Asinado no a.i.d. "QM". No reverso:- unha inscrición a carbón: "Quintana Martelo/scracht III-1989/ oleo/tela" - unha tarxeta grampada escrita a máquina: "04 scracht III/oleo-lenzo/116x189/1989 - O cuño da Galería Trinta (Santiago de Compostela)

Figura feita con ferro fundido e soldado compoñendo unha persoa cos brazos ergueitos. A materia, tratada de maneira artesanal, pequenos anacos de ferro, reflicte o profundo coñecemento do artista das técnicas e traballo do material. Sinatura e data gravadas na base: "Penado 69".

Figura humana composta por ferro fundido e soldado de maneira artesanal, froito do profundo coñecemento do traballo deste material. Sinatura e data gravadas na base: "Penado 69".

Durante a década dos '80, Bibián traballou nunha serie -que expón na mostra do colectivo Nome en Lugo en 1988-, que recolle un traballo no que as formas que presenta teñen o seu punto de partida e a máis clara influencia na pintura prehistórica, coa que pretendía recuperar o comezo da pintura e reinvindicar o valor e os modos de facer nos comezos da arte. Dentro desta serie inclúense tres obras que se conservan na Facultade de Matemáticas da USC. Aínda que comparten elementos comúns, esta caracterízase por unha maior aproximación á abstracción cás outras, suxeríndose tan só a forma animal. Cabe subliñar a xestualidade do trazo negro, que acada maior enerxía e expresividade ao superpoñerse directamente á superficie branca e rodearse dun fondo lixeiramente tinguido de cores apagadas e de impresión acuosa. Asinado no a.i.d.: "Bibian 84"

Peza de cerámica cocida e pintada de cor azul cián intenso. Trátase dun dos torsos femininos fragmentados característicos do autor, cunha evidente tendencia á abstracción; os perfís máis ou menos arestados, contrastan coas suaves ondulacións da peza. A peza foi adquirida ao autor o 30 de maio de 1990, pola cantidade de 150.000 pesetas.

Irónica, ou polo menos ambigua, representación dun "sabio", coroado co tocado de bufo. Sobre o intenso vermello, a figura fragméntase organicamente, nunha representación de evidente influencia cubista; os grosos trazos negros e as fortes cores que delimitan estes, constitúen os elementos rexedores da obra, e conforman unha primitiva composición a modo de vitral. Sinatura e data no a.s.d.: "LAXEIRO/ BS-AS/ 1965". Inscrición no reverso: "LAXEIRO/ BS-AS/1965". Tamén no reverso ten unha tarxeta cos datos identificativos (autor, título, cronoloxía, dimensións, e procedencia da galería de Citanía). Comprado á Galería Citania en1981.