Maternidade

Xunto a unha vertente primitiva que bebe da tradición autóctona galaica, Vidal Abascal desenvolve outra vía que atopa as súas raíces no expresionismo de Nolde ou Ensor; así atopámonos dúas figuras, unha de elas de costas e agachada, e a outra de pé, xuntando as mans e xirando a cabeza como se estivese a mirar a outra muller. Son figuras robustas e sólidas que destacan nitidamente sobre o fondo vermello, expresivas; destaca a esaxeración na representación das mans e dos pés. Tecnicamente, Vidal Abascal emprega pinceladas largas e vibrantes, moi empastadas e cheas de luz. Asinado no ángulo superior dereito.

Escena de xénero na que o autor sitúa a un grupo de figuras, rapazas, sentadas nas escaleiras situadas diante da fachada de Praterías da catedral compostelá. Este é un cadro de ambiente popular no que dá a impresión de que hai unha certa comuñón estética entre o que é a románica portada catedralicia e ese sedente grupo de mulleres. As figuras foron concibidas de forma elemental pero rigorosa. Do cromatismo destacamos o dourado característico do pintor. Respecto da técnica, o cadro está traballado con pinceis e con espátula, resultando unha obra moi texturada nas figuras e nos elementos arquitectónicos; trazo libre, de tipo expresionista. Inscrición no reverso (na parte superior do bastidor e no travesaño) "Portico" Asinado no a.i.d."Vidal Abascal".

Representa dúas figuras; o preceptor vestido de branco e con sombreiro quen co brazo dereito levantado parece explicar algo a un neno. As figuras, nitidamente perfiladas, aparecen tratadas sucintamente a través de formas robustas e cos rostros caricaturizados, a influencia expresionista, o recordo das máscaras de Ensor está presente na obra. Obra de temática social que forma parte da exposición de Vigo de 1976. Asinado no a. i. d.

Retrato do catedrático de Dereito Procesal don Carlos de Miguel Alonso, que foi decano no período de 1959-1961