Festa

Aínda que Xulio Maside considérase un pintor figurativo, hai unha etapa na súa produción marcada pola súa aproximación á abstracción. A influencia deste estilo é clara nesta obra, na que, a pesar da aparente liberdade do trazo e da mancha, esbózanse as siluetas de dúas figuras. Hai ecos dunha herdanza fauvista visibles nos trazos moi fortes e coloristas; estas figuras están apenas definidas na súa silueta e deixan transparentar o fondo de tonalidades grisáceas sobre a que superpón violentamente trazos e manchas de distintas cores: azuis, vermellos ou brancos, características todas elas que se inscriben ao longo da década dos 60. Está asinado no ángulo inferior dereito.

No medio dunha estancia delimitada pola forma dun cubo, Maside sitúa unha figura; neste caso trátase dunha das súas indagacións e fusións de formas híbridas. Así, baixo a apariencia dunha figura humana, superpón outra que parece recordar un minotauro. Repítense as características do autor de reducir as figuras a simples siluetas e primar a espontaneidade da mancha, do trazo. As cores son sobrias, unha paleta a base de grises e negros que contrasta cos tons rosáceos da estancia. Asinado no ángulo inferior dereito.

Obra figurativa que mostra unha parella, unha de costas e outra de perfil. A pintura de Maside é enérxica, impulsiva, de trazos fortemente coloristas de influencia fauvista; xunto a ela, os ecos do expresionismo histórico e a xeometría do cubismo visible nas formas das figuras. Pola variedade e forza cromática empregada, claramente expresionista, pódese insicribir esta obra aproximadamente na década dos 80. Asinado no a.i.d.

Retrato do catedrático de Dereito Procesal don Carlos de Miguel Alonso, que foi decano no período de 1959-1961