É Manuel López Garabal quen en 1970 retrata a Pedro Pena Pérez (1889-1975), catedrático de Patoloxía Xeral en Santiago a partir de 1928 e decano entre os anos 1948-1952. Cambia agora o concepto do retrato decanal xa que é presentado sentado, mostrando as súas mans en tres cuartos e orientando o rostro cara ao espectador. A imaxe gaña en naturalidade pola pose e pola indumentaria: un simple traxe. Óptase por un fondo neutro.

Na Facultade de Filosofía e Letras, alá por 1970, encoméndase un cadro dedicado a Rosalía de Castro (1837-1885). Farao Manuel López Garabal, quen nos mostra a escritora, nacida en Compostela, nun interior no que pode verse a un lado unha ventá aberta, a través da que vemos a Torre do Reloxo, identificándose así o lugar coa súa vida nesta cidade na que naceu. Represéntase pensativa, en pé, cuns papeis e unha pluma, aludindo deste modo á súa actividade no mundo da poesía e, dalgún xeito, preténdese honrar con este retrato as letras galegas.

Manuel Colmeiro y Penido naceu en Santiago (1818-1894). En 1847 obtén dúas cátedras: a de Economía Política en Santiago e a de Dereito Administrativo en Madrid. O vítor que lle corresponde prescinde da imaxe do personaxe, a quen se alude a través dunha longa epígrafe, incluída nunha forma que se aproxima á dun gran escudo. Nel apóiase unha Minerva con atributos da Xustiza. Trátase neste caso dunha obra pintada por Manuel López Garabal, datada en 1950.